از زمانی که یادم می‌آید، گفتن و نوشتن راجع به «من»، این ضمیر دو حرفی که بارِ تمامِ تفسیرِ جهان را بر گُرده دارد، برایم طاقت‌فرسا و زمان‌بر بوده است.

زمان طولانی بود که این صفحه دست نخورده باقی مانده بود. محتویات یک صفحه راجع به «من» را نمی‌شد چندان تغییر داد و بازنویسی‌اش کرد، حال فکرش را بکن بخواهی «دستگاهِ مفسر جهان» را، آن هم گاهی نو نوارش کنی.

بهنام، اسمی است که پدر و مادر برایم برگزیده‌اند.

به غیر از مشترکات پایه‌ای که با بقیه انسان‌ها دارم؛ یادگیری، صحبت از کتاب‌ها، شکلات و پیاده‌روی را دوست دارم. به کلمات حساسم.

دوستانم را علاوه بر حس خوب، بر مبنای میزان حیرتی که از حرف هایشان به ذهنم سرازیر می‌شود، انتخاب می‌کنم.

مقطع 4 ساله کارشناسی اقتصاد را در دانشگاه تبریز به پایان رساندم و الان کارشناسی ارشد در دانشگاه تهران قسمتی از وقتم را به خودش اختصاص می‌دهد.

خودم را دائم‌التحصیل می‌دانم و از چارچوب های تحمیلی تا حد امکان گریزانم.

اینجا تا حد امکان هر روز خواهم نوشت. از همه چیز. از خودم، زندگی و اقتصاد.

ایمیل من برای ارتباط: Fallahbeh@gmail.com