من خودم فیلم هایی مثل «اره» را ندیده‌ام. اما یک‌بار دوستی در مورد طرح پیشنهادی استادِ اقتصادسنجی گفت:
که آقا این مثل فیلم «اره» است. یا باید دستمون رو قطع کنیم و آزاد بشیم یا باید دوستمون رو بکشیم و از شکمش کلید را دربیاریم.
یک دانشجوی اقتصاد در کلاس اقتصادسنجی
این روزها دعوا و اظهار نظر سر حداقل حقوق کارگران زیاد است. خواستم بگویم که این جنگی میان کارفرما-کارگر نیست که یکی برنده باشد و یکی بازنده.
یعنی تلاش سیاست گذار باید این باشد که فعالیت اقتصادی تبدیل به جنگ نشود.
شاید هم علاقه‌مند به جنگی گریزپذیر است تا با ژستی شبیه بتمن و سوپرمن وارد شود و قضیه را خاتمه دهد.
در جنگ، بازنده و برنده داریم.
در نهایت آتش بسی شاید به دادمان برسد. اما اقتصاد می‌تواند چنین نباشد.
در نهایت می‌رسیم به وضعیت امروز. کارفرما به ازای تولیدی که دارد قادر به اختصاص سهمی بیشتر به نیروی کار نیست و نیروی کار هم ناچار است برای بقای خودش پول بیشتری بطلبد.
راهکار؟ خارج از دست این دو است.
در سکانس آخر فیلم Midway آن ژنرال ژاپنی می‌گوید نمی‌توانیم برای غرور خودمان قماری به راه بیندازیم.