امین آرامش، امین کاکاوند و یاور مشیرفر مطالب خوبی از ناوال راویکانت نوشتهاند.
امروز در وبلاگ ناوال هم مطلبی دیدم که مناسب به اشتراک گذاری است.
ناوال معتقد است که نوعی از دانش وجود دارد که مشخصا قابل آموختن از کسی نیست، نمیتوان در کلاس درس آن را یاد گرفت، سرچشمه خاصی ندارد، چون اگر سرچشمه مشخصی وجود داشته باشد، افراد زیادی را سیراب خواهد کرد و شما در آن یکتا نخواهید بود. به آن «دانش ویژه» میگوید.
با خواندن این تعریف ظرفیت رشته های دانشگاه های معتبر(!) به ذهنم آمد.
حال این دانش ویژه خود به دو بخش تقسیم میشود: دارای تاریخ انقضا و ابدی.
مثال خودش متخصص Machine learning است. خب 20 سال بعد طبق تجربه خودمان میتوانیم بگوییم که احتمالا این متخصص دست بالا را نخواهد داشت. شاید جهان به سمت دیگری قدم بردارد.
حال قدرت اقناع کردن را در نظر بگیرید. یک دانش ویژه ابدی. برای این کار شما باید یک مهارت پایه داشته باشید و بعد به همراه این دانش ویژه ابدی، سنگر هارا فتح کنید.
به گفته ناوال دنیای تکنولوژی بستر خوبی است برای آن دانش های قابل منقضی شدن و زماندار اما اگر بتوانید چند مهارت خاص از بیرون آن حوزه، واردش کنید پس شما طلا را دارید.
به نظرم بر همگان واجب است آشنایی با مدل ذهنی این بزرگوار. پیشنهادم خواندن وبلاگ و فالو کردن صفحه توییترش است.
.
[…] اقسامِ«دانشِ ویژه» […]